17 Aralık 2015 Perşembe

Dumanı Üstünde Bir Yavaşlama Hikayesi

         Ayaz az önce öğle uykusuna geçti koşa koşa kahve yaptım...  
  Bir süredir düşünüyorum Ayaz'ın nasılda kendine göre bir ritmi var,yemek yerken,emeklerken,uykuya geçerken,yürürken Nasıl aheste! Ben hep bir telaş hep bir koşturma bir yere yetişme endişesi ! İyi de Suzi  dedim "yetişmen gereken tek hayat yanında aheste aheste akıyor ! "
 Artık elimden geldiğince daha yavaşım,yemeklerimiz,banyosu,masajı,giyinmesi daha uzun sürüyor daha yavaş yapıyoruz herşeyi keyif alarak sindirerek doyarak yaşıyoruz buaralar.
 Gün içinde hayata,bana,oyuna doymuş olan Ayaz uykuya çok daha rahat geçiyor haliyle,uykusu yoksa saati geldi diye ağlata ağlata uyutmuyorum ona Zaman veriyorum uyku saatinin geldiğini anlaması için yardım ediyorum ve sonuç o Mutlu ben Mutlu!
   Mutlu,özgür bebekler yetİştirebilmek ümidiyle sevgiler Suzi'den ...

2 yorum:

  1. Yureginize saglik sultan hnm,ayni hisleri paylasiyoruz ayni zamanda bebeklerimiz adasmis :) opun yerime lutfen.selamlar.

    YanıtlaSil
  2. Merhaba çok teşekkür ederim ❤️

    YanıtlaSil